dinsdag 26 juni 2012

Een passende song voor onderweg ...


Enya - Pilgrim

Pilgrim, how you journey
On the road you chose
To find out why the winds die
And where the stories go.


All days come from one day
That much you must know,
You cannot change what's over
But only where you go.


One way leads to diamonds,
One way leads to gold,
Another leads you only
To everything you're told.


In your heart you wonder
Which of these is true;
The road that leads to nowhere,
The road that leads to you.


Will you find the answer
In all you say and do?
Will you find the answer
In you?


Each heart is a pilgrim,
Each one wants to know
The reason why the winds die
And where the stories go.


Pilgrim, in your journey
You may travel far,
For pilgrim it's a long way
To find out who you are...


Pilgrim, it's a long way
To find out who you are...


Pilgrim, it's a long way
To find out who you are...
 

Het is bijna zover !

Het is bijna zover!
Binnen exact 2 weken zit onze eerste rit met de fiets richting Santiago de Compostela er op.
Wat ging hieraan vooraf?
Een tiental jaren geleden reden we met ons gezinnetje richting Santiago de Compostela in onze bestelwagen met gehuurde caravan. We volgden zoveel mogelijk de route van de Camino. Toen reeds groeide diep in mij het idee om deze tocht ooit in het “echt” te ondernemen te voet of met de fiets.
Vorig jaar lieten Lene en ik ons opnieuw verleiden om de zuidelijke Camino vanuit Sevilla te volgen, weer met de wagen en caravan. Onderweg kocht ik (in de uitverkoop) twee schitterende Spaanstalige boeken over de Camino Frances. Eén van deze boeken laat zich vooral inspireren door het culturele erfgoed dat je langs deze route tegenkomt, het andere door de natuur. Veel verstond ik niet van wat erin geschreven stond, maar de foto’s en routekaartjes brachten me toch echt weer aan het dromen.
Nu begon ik echt plannen te smeden om deze mooie tocht met de fiets te volgen, zonder er reeds met iemand over te spreken.
Te voet is intussen al lang geen optie meer voor mij na een wandelongeval met een zware enkel blessure en een ingrijpende operatie aan mijn knie. Gezien ik van dokter Toon Claes na deze ingreep de aanbeveling kreeg om veel te fietsen en dit reeds van in mij kindertijd mijn favoriete sport was, had ik me dus voorgenomen om dagelijks ongeveer 25 km heen en terug naar het werk te fietsen. Op deze manier bouw je natuurlijk de juiste basisconditie op om je Compostela droom haalbaar te maken.
In het najaar heb ik dan thuis mijn voornemen kenbaar gemaakt en niet lang daarna kreeg ik van mijn schoonzoon Pieter te horen dat hij wel graag wou mee fietsen. Daarna duurde het niet lang meer voordat mijn dochter Karlien en echtgenote Lene besloten om ons met de wagen te vergezellen. Zij zouden dan zorgen voor logies (camping zoeken, tenten opzetten, eten klaarmaken en wie weet op tijd en stond een massage).
Gaandeweg werden de plannen concreter en trokken we naar een informatiedag in Neerpelt. Daar luisterden we enthousiast naar een getuigenis van Wim Demey en zijn vrouw Ria. Zij trokken in 2010 met hun twee tienerdochters met de fiets naar Compostela. Enkele weken later ontmoete ik deze toffe mensen opnieuw op de wandel- en fietsbeurs in Mechelen. Hier kocht ik hun net gepubliceerde boek “Santiago, her we go”. Zelden verslond ik, als matige lezer, zo aandachtig een boek.
Het viel me op hoeveel gelijkenissen  ik ontdekte in dit boek. Zelf had ik ook een aantal vragen bij de te kiezen fiets, moest ik een nieuwe kopen of zou het lukken met één van mijn huidige fietsen (tourfiets, mountainebike of racefiets). Net als Wim vertelde ik intussen zoveel mogelijk mensen over mijn voornemen (dit is echt de beste garantie om niet vooralsnog van gedacht te veranderen). Zelfs zijn verwijzing naar een liedje van Bram Vermeulen (De Steen) riep bij mij herinneringen op naar een vakantie ergens in de franse Cevennen  waar wij spontaan dit liedje begonnen te zingen terwijl de kinderen een dam waren aan’t bouwen in een klein beekje.
Ondertussen zijn de voorbereidingen reeds maanden bezig. Dit begon concreet te worden met de “echte” lederen Brooks zadel die ik cadeau kreeg bij kerstmis. De boekjes van Clemens Sweerman ken ik intussen bijna vanbuiten en de bijhorende GPS routes heb ik reeds lang gedownload. De fiets (er is intussen gekozen voor de  5 jaar oude tourfiets Granville Niagara) is volledig getuned naar een volwaardige trekkingfiets met dank aan Bart van "Fiets!" In Hasselt. Hij heeft met het grootste geduld telkens weer mijn wensen ingewilligd en me tussendoor ook een aantal goede tips gegeven. Zelf reed Bart vorig jaar met de fiets naar Tchechië, ervaring zat dus.
Vorig weekend dan uiteindelijk begonnen met alle kampeermateriaal, fietsgerief en andere benodigdheden klaar te leggen.
Op 6 en 8 juli zullen onze kinderen en Pieter hun einddiploma aan de unief ontvangen en intussen heeft Heidi (de vriendin van onze zoon Thomas) haar droomjob gevonden. Dit is dus echt wel een mijlpaal in ons leven die we intens zullen beleven dankzij de Camino.
Het aftellen is nu echt wel begonnen en wie wil mee genieten van ons avontuur: “spring maar achterop” en volg ons op deze blog.
Alain